آشنایی با سنسور های فشار هاگلر

ترموگراف، ثبت‌کننده داده یا دیتالاگر چیست؟
ثبت‌کننده داده یا دیتالاگر   (به انگلیسی: Data Logger) وسیله‌ الکترونیکی است که داده‌هایی را که بوسیله حسگرهای تعبیه شده در دستگاه یا ابزار و حسگر خارجی تامین می‌شوند را در طول زمان یا در رابطه با مکان ذخیره می‌کند. اکثر دیتالاگرها (اما نه همه آنها) بر پایه یک پردازنده رقمی (یا رایانه) طراحی و ساخته می‌شوند. آنها عموما کوچک و قابل حمل بوده و به وسیله باتری تغذیه می‌شوند به علاوه به یک ریزپردازنده مجهز بوده و دارای حافظه داخلی جهت ذخیره سازی داده و تعدادی حسگر می‌باشند. برخی از دیتالاگرهابه رایانه متصل می‌شوند و می‌توان با استفاده از نرم‌افزار آنها را فعال کرده و داده‌های کنترل شده را مشاهده و تجزیه و تحلیل کرد، در حالی که بقیه دارای رابط محلی (مانند صفحه کلید و صفحه نمایش) بوده و می‌توانند از آنها به صورت وسیله‌ای مستفل استفاده کرد.

دیتالاگرها انواع گوناگونی دارند، از انواع هرکاره که برای دامنه مصارف عادی استفاده می‌شود تا وسایل بسیار خاص برای اندازه گیری فقط در یک محیط یا کاربرد از پیش تعیین شده (دیتالاگر دما). متداول است که انواع هرکاره قابل برنامه ریزی باشند با این حال بسیاری از آنها به صورت ماشین‌های ایستایی بدون پارامتر یا تعداد محدودی پارامتر قابل تغییر باقی مانده‌اند. دیتالاگرهای الکترونیکی در بسیاری از کابردها جایگزین ضبط کننده‌های نمودار(Chart Recorders) شده‌اند. یکی از اصلی‌ترین مزایای استفاده از دیتالاگرها قابلیت جمع آوری 24 ساعته اطلاعات است. دیتالاگرها معمولاً به محض فعال سازی بدون مراقبت رها شده تا در طول دوره دیده بانی اندازه گیری نموده و اطلاعات را ذخیره کند. این قابلیت اجازه می‌دهد تا تصویری جامع و دقیق از شرایط محیط تحت نظر مانند دمای هوا یا رطوبت بدست آید. با توجه به تکنولوژی که در ساخت برخی دیتالاگرهای سطح بالا دخیل است، آنها می‌توانند بسیار گران قیمت باشند. برای یک دیتالاگر قیمت‌های در محدوده 400$-12000$ وجود دارد. هرچند انواع با کیفیت بالا به طور کلی چندین سال عمر می‌کنند.

قالب‌های داده
استاندارد سازی پروتکل‌ها و قالب‌های داده از گذشته مشکل بوده‌است اما امروزه در صنعت در حال رشد است. در بین قالب‌های ذخیره داده هر روزه بر مقبولیت XML برای تبادل اطلاعات افزوده می‌شود.

پروتکل‌های ابزار دقیق
پروتکل‌های فراوانی استاندارد سازی شده‌اند که یک پروتکل هوشمند را نیز شامل می‌شوند، SDI-12 این پروتکل اجازه می‌دهد تا برخی از وسایل ابزار دقیق به انواع دیتالاگرها متصل شوند. استفاده از این استاندارد به مقبولیت زیادی در خارج از صنعت محیط زیست دست نیافت. همچنین برخی از شرکت‌ها فعال در این زمینه امروزه از استاندارد MODBUS پشتیبانی می‌کنند. این استاندارد که بر مبنای Canbus یا (ISO 11898) بنا شده‌است به صورت سنتی در زمینه کنترل صنعتی استفاده می‌شد که امروزه استفاده از آن بسیار بیشتر از گذشته شده‌است. برخی دیتالاگرها با استفاده از یک محیط برنامه نویسی قابل انعطاف خود را با انواع مختلفی از پروتکل‌های غیر استاندارد سازگار می‌کنند.

کاربردها
کاربرد دیتالاگر شامل موارد زیر می‌شود: ذخیره در ایستگاه هواشناسی بدون مراقبت (مانند سرعت باد/ و جهت باد، دما، رطوبت نسبی، تشعشعات خورشیدی).
    ذخیره در ایستگاه‌های بدون مراقبت هیدروگرافی (مانند سطح آب، عمق آب، جریان آب، pH آب، رسانایی آب)
    ذخیره خودکار رطوبت خاک
    ذخیره خودگار فشار گاز
    شمارش ترافیک جاده
    اندازه گیری دما (رطوبت و...) مواد فاسد شدنی در حین انتقال محموله: Cold chain [1]
    مانیتورینگ فرایند برای نگهداری و عیب یابی کاربردها
    تحقیقات حیات وحش
    اندازه گیری لرزش و شرایط حمل (ارتفاع سقوط) در توزیع.[2]
    مانیتورینگ سطح مخزن
    مانیتورینگ محیط زیست
    آزمایش خودرو
    مانیتورینگ وضعیت رله در سیگنال دهی راه آهن
    ذخیره سازی "نمودار بارگذاری الکتریکی" برای مدیریت مصرف انرژی.

 منبع:http://btmco.ir